Printable Nanocircuits beloven RFID Tags meer Ubiquitous Than Bar Codes

Een versie van de RFID-tags die later op de markt kwamen, zou het eerste product zijn om gedrukte transistors te gebruiken, gebaseerd op koolstof nanotubes. Afdrukken betekent de toepassing van verschillende lagen antennekolen, nanotube inkt, en kapacitors en diodes.

De onderzoekers van Sunchon National University in Zuid-Korea hebben succesvol de plastic RFID-tags uitgeprint met gebruikelijke industriële methodes zoals roll-to-roll printen, inkt-jet printing, en silicone rubber-stasta.

Deze processen verdelen de tags voor slechts drie cent per stuk, maar de groep hoopt uiteindelijk de 1-cent mijlpaal te passeren door uit te zoeken hoe je alle nanotube inktakers inkt tijdens de rollen. Veel RFID-tags kosten van 7 cent tot 15 cent, zo niet meer.

Maar sommige nerds blijven voor je deze nieuwere labels bij de controlelijnen ziet. De huidige prototypes zijn drie keer zo groot als een typische barcode, en kunnen maar een beetje informatie opslaan, net genoeg om een ja of geen reactie te geven op een RFID lezer. Zulke tags werken ook met lezers tot tien centimeter verderop, vanwege hun zwakke krachtsignalen.

Dat邹moeten veranderen de 64位标记集om会面er volgend jaar uit te komen, en dan uiteindelijk een 96-bit tag, een echte barcode-moordenaar.

Zelfs de pricier RFID-tags van vandaag hebben al gebruik gevonden in EZPass Highway tolls en als anti-counterfeiting apparaten.