Nanocircuits Promise to Make RFID Tags More Ubiquitous Than Bar Codes (ang.).

Wersja tagów RFID spóźnionych na rynek później tego samego roku była pierwszym produktem używającym drukowanych transistorów opartych na nanotubeach węglowych. Drukowanie oznacza zastosowanie różnych warstw cewek antenowych, nanotube inków i kondensatorów i diodów.

Naukowcy z Sunchon National University w Korei Południowej z powodzeniem wydrukowali plastikowe tagy RFID wykorzystujące wspólne metody przemysłowe, takie jak druk ink-jet, i gumowy znaczek krzemu.

Te procesy kwitną przez trzy centy za kawałki, ale grupa ostatecznie ma nadzieję przenieść kamień milowy poprzez odsunięcie, jak ułożyć wszystkie nanotubeowe warstwy ink w jednym kroku podczas druku roll-to-rollowego. Wiele znaczków RFID kosztowało już od 7 do 15 centów.

Jednak niektore płotki pozostały przed tym, że widzisz te nowsze znaki na linii checkout. Obecne prototypy są trzy razy większe od typowego kodu barcode i mogą przechowywać tylko jeden bit informacji – na tyle, by dać yes lub bez odpowiedzi na czytelnika RFID. Takie znaczki również pracują z czytelnikami do 10 centymetrów ze względu na ich słabe sygnały.

Powinien to zmienić się z 64-bitowym tagem, który miał pojawić się w następnym roku, a następnie 96-bitowym tagem.

Nawet pricierowe znaki RFID dziś już zostały wykorzystane w opłatach drogowych EZPass oraz jako urządzenia przeciwpancerne.